MANKURT !!

bu gece evime geldim. yemek yiyip tv lerde geziniyordumki.. heryerde bi savaş edası,bi biz güçlüyüz havaları.. ülkemiz savunma sanayiinde ilk 5in içine girermiş okadar büyük bir savunma sistemimiz varmış.. evet kendi askerlerini bile korumaktan aciz bir savunma sanayii.. hayır birde insanlar sanki aptal.. nokta atışı yapılmışda,direk betonarme binalar vurulmuş kerpiçler vurulmamışş bilmemne.. kritere bakarmısınız.. amaç tamamen kamuoyunun harekat isteğini tatmin etmek.. gerçi hangi salak inanır oda ayrı muamma ama..


başbakan üzerinden sorumluluğu atmak için askere yetki veriyor ama zamanlama çok kötüydü..artık iyice laçkalaşmıştı iş.. tamamen bir çocuk kandırmacası.. ortada sadece evcilik oynanıyor.. başbakan sorumluluğu atmak için üzerinde '' al işte askere yetki verdim'' demek için bi yetki çıkarıyor..

asker tamamen göz boyamak için milyonlarca dolarlık mermilerle boş evlere atış yaptığı için kendisiyle gurur duyuyor.. falan filan buna kim inanır? kadir bile inanmaz lan :D sadece gülüyorum evcilik oyunlarına..hayır harekat yapılacak diye aylarca önce teskere çıkarıp pkk nın evlerine kaçmaları için sanki zaman verildi:D gidin evinize halkın arasına karışın.. sonra aylar sonra davul zurna eşliğinde harekat.. komik.. ahhh ahh nerde eski sınır ötesi harekatlar :)


eskiden '' ayşe tatile çıkardı'' kimsenin ruhu duymazdı..zaten bi bok olduğuda yok ama gene insan hakları çığırtkanları ortada dolanıp nerde insan hakları diyecekler cibilliyetsizler.. bizim şehitlerimizin yaşamaya hakkı yokmuş gibi.


.tek bişi bilirim.. ne olarak yargılarsanız yargılayın.. bu bir savaş.. sinsice süren kahpece askerlerin öldürüldüğü katlediğdiği bir savaş.. bundan ötesi dünyada çarpıtmalardan ötürü, ülkemizin kariyerini ve itibarını düşürdüğü içinde soğuk savaş bile sayılabilir.. onlar sinsice arkadan yaklaşıp sinsice vuruyorlar.. bizse davul zurna eşliğinde boş gövde gösterileri..


VE BU BİR SAVAŞ... SAVAŞTA ÇİZGİNİ ÇEKECEKSİN.. YA BU TARAFTASINDIR,YA KARŞI TARAFTA.. BUNUN ORTASI OLMAZ..


ali osman korkmaz

18/12/2007

02:20

ASİL AZMAZ, BAL KOKMAZ!! KOKARSA YAĞ KOKAR..
ASLI AYRANDIR!!

ASLINA SÖVENLER TEKKESİNİN BAŞMÜRİDİ .. orhan pamuk..

Türk'e kefen biçenin ölümü korkunç olur!!
silahlarımızı gömdük ama yerini unutmadık!!

ruhumu ve bedenimi kavuran sıcak bir yaz akşamında oldu memlekete dönüşüm..yağmur kokularıyla karşıladı beni toprağım.. bensizliğe ağıt yakmış sanki gökyüzü.. ve sevdalım toprağa bırakmış gözyaşlarını..hırçın kadınlar gibi

beklettiğim için kızgın,öfkeli... rüzgârlarını esirgemedi üzerimden.. kızgındı..geceleri daha uysal,dingin...parlak yıldızlarıyla bakışını.. kocaman ay'ı ilede gülümseyişini hatırlattı bana eski sevgilim..

kokusunu içime çektim ..bu en güzel yaz gecesinde..sadece toprağın değil.. ağacın ,çalı çırpının,evlerin.. yaşamın ,insanların tektek kokularını ayrdettim sanki..
hepsinin kokularını ayrı ayrı çektim ciğerime...daldaki her yaprağın kokusunu.. her meyvenin kokusu ayrı ayrı selamladılar beni..
yaşamın kokusu.. bana ait olmayan bir yaşam..ben bu topraklardan geçeli çok olmuş.. ben görmeyeli yaşlanmış eski sevgilim..insanlar yaşlanmış.. diktiğim fidanlar kocaman ağaç olup beni tanımaz olmuşlar..tüm yaşıylarımda birer birer ayrılıp gitmişler bu eski sevgilinin sinesinden..

çocukluğum.. gülüşlerim.. koşup oynadığım sokaklar.. hâlâ duruyorlar işte.. hâlâ duyuyorum kendi çocuk kahkahalarımı..ilk sevdiğim kızın evi..hâlâ orada işte..hala duruyorlar ..ama içinde bana ait hiç birşey barındırmayarak.. ne çocukluğumun saf kahkahaları.. ne oyun oynadığım sopalarım.. nede ilk sevdiğim ,ilk heyecanım,ilk yürek kıpırtım duruyor..göz alabildiğine yeşil,boz,taş,duvar...
peki neden beni bukadar ısrarla çağırışın hırçın kadın!!!!
neden beni bukadar hırsla kendine çekmek isteyişi doğduğum toprakların?...
çağırma... anladımki..
benden bir parça kalmamış sende vefasız sevgili... alma beni koynuna,sarma!!!

sinende son nefesimi verdikten sonra bir avuç toprak ayır bana yeter...
huzurla uyuyacak kadar koynunda....

ali osman korkmaz..
03.08.2007
SeLeNdİ

en zorlu savaşlardan alnının akıyla çıktığı içindir bu gurur..

en yenik başladığı savaşları da kazanmayı bildiğinden bu mağrur hava..

hayattan korkmayıp,hayatın hep içinde olduğu içindir bu cesaret...

Ey milletim,
Ben Mustafa Kemal'im...
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Hala en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım dilim.
Unutun tüm dediklerimi,
Yıkın diktiğiniz heykellerimi....
****
Özgürlük hala,
En yüce değer
Değilse eğer...
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler
Unutun tüm dediklerimi,
Yıkın diktiğiniz heykellerimi
****
Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağ'a taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı,
Unutun tüm dediklerimi,
Yıkın diktiğiniz heykellerimi.
****
Yetmediyse, acısı, şiddetin, savaşın,
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh, dünyada barışın,
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın,
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
****
Özlediyseniz fesi, peçeyi,
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi,
Hala medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten,
Şifa buluyorsanız,
Muskada, üfürükçüden...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
****
Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek,
Kara çarşafa girsin diyorsanız,
Yobazın gazabından ürkerek...
Diyorsanız ki, okumasın
Kadınımız kızımız;
Budur bizim alın yazımız...
Unutun tüm dediklerimi...
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
****
Fazla geldiyse size, hürriyet, cumhuriyet...
Özlemini çekiyorsanız,
Saltanatın, sultanın...
Hala önemini anlamadıysanız,
Millet olmanın...
Kul olun, ümmet kalın,
Fetvasını bekleyin, şeyhülislamın...
Unutun tüm dedillerimi,
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...
RAHAT BIRAKIN BENİ...

Süleyman Apaydın


LÜTFEN DİKKAT SİZDE KATILIN !..

Atatürk'ü seviyorsak onun ilke ve inkilaplarını benimsiyorsak 10 Haziran günübu şiiri bloglarımızda yayınlayalım. Sizde gurubunuzdaki arkadaşlara bunu duyurursanız çok sevinirim.
Nursen Türksoy

Kurdelem.blogcu.com arkadaşımınızın blogundan alıntıdır.

Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş. Adamın penceresinin önüne konmuş, bütün cesaretini toplamış, röfleli tüylerini kabartmış, güzel durduğuna ikna olduktan sonra küçük sevimli gagasıyla cama vurmuş. Tık… Tık… Tık… Adam cama bakmış. Ama içeride kendi işleriyle uğraşıyormuş. Biraz meşgulmüş! Kimmiş onu işinden alıkoyan? Minik bir kırlangıç! Heyecanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiiin bir nefes almış. Şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış. Heyecanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiiin bir nefes almış. Şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış.“- Hey adam! Ben seni seviyorum. Nedenini, niçinini sorma. Uzun zamandır seni izliyorum. Bugün cesaret buldum konuşmaya. Lütfen pencereyi aç ve beni içeri al. Birlikte yaşayalım.” Adam birden parlamış. “-Yok daha neler? Durduk yerde sen de nerden çıktın şimdi? Olmaz, alamam” demiş.” Gerekçesi de şuymuş: “Sen bir kuşsun! Hiç kuş, insana âşık olur mu?” Kırlangıç mahcup olmuş. Başını önüne eğmiş. Ama pes etmemiş. Bir süre sonra tekrar pencereye gelmiş, gülümseyerek bir kez daha şansını denemiş: “Adam, adam! Hadi aç artık şu pencereni. Al beni içeri! Ben sana dost olurum. Hiç canını sıkmam.” Adam kararlı, adam ısrarlı: “Yok, yok ben seni içeri alamam” demiş. Biraz da kabalaşmış ve lafı kısa kesmiş. “İşim gücüm var, git başımdan.” Aradan bir zaman geçmiş, kırlangıç son kez adamın penceresine gelmiş: “Bak soğuklar da başladı, üşüyorum dışarıda. Aç şu pencereyi al beni içeri. Yoksa, sıcak yerlere göç etmek zorunda kalırım. Çünkü ben ancak sıcakta yaşarım. Pişman olmazsın, seni eğlendiririm. Birlikte yemek yeriz, bak hem sen de yalnızsın, yalnızlığını paylaşırım” demiş. Bazıları, gerçekleri duymayı sevmezmiş. Adam bu yalnızlık meselesine içerlemiş. Pek bir sinirlenmiş. “Ben yalnızlığımdan memnunum” demiş. Kuştan onu rahat bırakmasını istemiş. Düpedüz kovmuş. Kırlangıç son denemesinden de başarısızlıkla çıkınca, başını önüne eğmiş, çekip gitmiş. Aradan zaman geçmiş. Adam, önce düşünmüş, sonra kendi kendine itiraf etmiş: “Hay benim akılsız başım” demiş. “Ne kadar aptallık ettim! Beklenmedik bir anda karşıma çıkan bir dostluk fırsatını teptim. Niye onun teklifini kabul etmedim ki? Şimdi böyle kös kös oturacağıma keyifli bir vakit geçirirdik birlikte.” Pişman olmuş olmasına ama iş işten geçmiş. Yine de kendi kendini rahatlatmayı ihmal etmemiş: “Sıcaklar başlayınca, kırlangıcım nasıl olsa yine gelir. Ben de onu içeri alır, mutlu bir hayat sürerim” diye düşünmüş ve çok uzunca bir süre, sıcakların gelmesini beklemiş. Gözü yollardaymış. Yaz gelmiş, başka kırlangıçlar gelmiş. Ama… Onunki hiç görünmemiş. Yazın sonuna kadar penceresi açık beklemiş ama boşuna. Kırlangıç yokmuş! Gelen başka kırlangıçlara sormuş ama gören olmamış. Sonunda danışmak ve bilgi almak için bir bilge kişiye gitmiş. Olanları anlatmış. Bilge kişi gözlerini adama dikmiş ve demiş ki; “Kırlangıçların ömrü 6 aydır…” Hayatta bazı fırsatlar vardır, sadece bir kez elinize geçer ve değerlendirmezseniz uçup gider. Hayatta bazı insanlar vardır, sadece bir kez karşınıza çıkar ve değerini bilmezseniz kaçıp giderler. Ve asla geri gelmezler. Çok fazla söze gerek yok penceremize kadar gelen günlük hayatın ucuz meşguliyetleri dolayısıyla göremediğiniz hatta pencerenizden kovduğunuz kırlangıçların hesabını bir yapın bakalım. Bir dahaki yazılarda buluşmak dileğiyle…

Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş. Adamın penceresinin önüne konmuş, bütün cesaretini toplamış, röfleli tüylerini kabartmış, güzel durduğuna ikna olduktan sonra küçük sevimli gagasıyla cama vurmuş. Tık… Tık… Tık… Adam cama bakmış. Ama içeride kendi işleriyle uğraşıyormuş. Biraz meşgulmüş! Kimmiş onu işinden alıkoyan? Minik bir kırlangıç! Heyecanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiiin bir nefes almış. Şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış. Heyecanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiiin bir nefes almış. Şirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye başlamış.“- Hey adam! Ben seni seviyorum. Nedenini, niçinini sorma. Uzun zamandır seni izliyorum. Bugün cesaret buldum konuşmaya. Lütfen pencereyi aç ve beni içeri al. Birlikte yaşayalım.” Adam birden parlamış. “-Yok daha neler? Durduk yerde sen de nerden çıktın şimdi? Olmaz, alamam” demiş.” Gerekçesi de şuymuş: “Sen bir kuşsun! Hiç kuş, insana âşık olur mu?” Kırlangıç mahcup olmuş. Başını önüne eğmiş. Ama pes etmemiş. Bir süre sonra tekrar pencereye gelmiş, gülümseyerek bir kez daha şansını denemiş: “Adam, adam! Hadi aç artık şu pencereni. Al beni içeri! Ben sana dost olurum. Hiç canını sıkmam.” Adam kararlı, adam ısrarlı: “Yok, yok ben seni içeri alamam” demiş. Biraz da kabalaşmış ve lafı kısa kesmiş. “İşim gücüm var, git başımdan.” Aradan bir zaman geçmiş, kırlangıç son kez adamın penceresine gelmiş: “Bak soğuklar da başladı, üşüyorum dışarıda. Aç şu pencereyi al beni içeri. Yoksa, sıcak yerlere göç etmek zorunda kalırım. Çünkü ben ancak sıcakta yaşarım. Pişman olmazsın, seni eğlendiririm. Birlikte yemek yeriz, bak hem sen de yalnızsın, yalnızlığını paylaşırım” demiş. Bazıları, gerçekleri duymayı sevmezmiş. Adam bu yalnızlık meselesine içerlemiş. Pek bir sinirlenmiş. “Ben yalnızlığımdan memnunum” demiş. Kuştan onu rahat bırakmasını istemiş. Düpedüz kovmuş. Kırlangıç son denemesinden de başarısızlıkla çıkınca, başını önüne eğmiş, çekip gitmiş. Aradan zaman geçmiş. Adam, önce düşünmüş, sonra kendi kendine itiraf etmiş: “Hay benim akılsız başım” demiş. “Ne kadar aptallık ettim! Beklenmedik bir anda karşıma çıkan bir dostluk fırsatını teptim. Niye onun teklifini kabul etmedim ki? Şimdi böyle kös kös oturacağıma keyifli bir vakit geçirirdik birlikte.” Pişman olmuş olmasına ama iş işten geçmiş. Yine de kendi kendini rahatlatmayı ihmal etmemiş: “Sıcaklar başlayınca, kırlangıcım nasıl olsa yine gelir. Ben de onu içeri alır, mutlu bir hayat sürerim” diye düşünmüş ve çok uzunca bir süre, sıcakların gelmesini beklemiş. Gözü yollardaymış. Yaz gelmiş, başka kırlangıçlar gelmiş. Ama… Onunki hiç görünmemiş. Yazın sonuna kadar penceresi açık beklemiş ama boşuna. Kırlangıç yokmuş! Gelen başka kırlangıçlara sormuş ama gören olmamış. Sonunda danışmak ve bilgi almak için bir bilge kişiye gitmiş. Olanları anlatmış. Bilge kişi gözlerini adama dikmiş ve demiş ki; “Kırlangıçların ömrü 6 aydır…” Hayatta bazı fırsatlar vardır, sadece bir kez elinize geçer ve değerlendirmezseniz uçup gider. Hayatta bazı insanlar vardır, sadece bir kez karşınıza çıkar ve değerini bilmezseniz kaçıp giderler. Ve asla geri gelmezler. Çok fazla söze gerek yok penceremize kadar gelen günlük hayatın ucuz meşguliyetleri dolayısıyla göremediğiniz hatta pencerenizden kovduğunuz kırlangıçların hesabını bir yapın bakalım. Bir dahaki yazılarda buluşmak dileğiyle…

2/6/2007 - Hurdacı.....
Uykumu bölüyor sabah evin önünden geçen hurdacının sesi....''Hurdalar alırım eski eşyalar alırım'' Madem uyandım diyorum orta sınıf özentisiyle kandırılmış sade vatandaş rolüyle balkondayım.

Geriniyorum.Anlamsız bi bakış atıyorum sokağa..Üstü başı kirli biraz da yırtık sigara ve çaydan sararmış dişleriyle bana gülümsüyor mahçup bir edayla..
''Hayırlı işler abicim'' diyorum hayırlı işler..

Ve utanıyorum bi düzen şakşakcısı olarak kendime kızıyorum .Bakmak istemiyorum gazetelere haber bile dinlemek istemiyorum bu sabah..Ama birazdan dayanamayacak bütün gazetelere göz atacak makaleler okuyacak kafamdan sorgulayacağım..Ve tatlı hayaller kurup ümit edeceğim güneşli yarınları...


Maliye okula yazı gönderecek.Şu öğretmen şu kadar sahte fiş kullanmış.Yok sen 20 kilo peynir yiyemezsin.Fazla ödenen paralar kesilecekmiş.Olsun haksız olan ne varsa alınsın diyorum umutlanıyorum ayrıca....Pis sırıtışlı herşeyi satan maliye bakanına teşekür ediyorum içimden....


Sonra poaş cezası geliyor 1.2 milyon dolarlık vergi borcu kesiliyor poaşa faizleri hariç.Ödeme emirleri çıkıyor maliyelerde bekliyor..Ne güzel diyorum ne güzel düzeliyoruz...

Ve bir sabah yine aynı bugün olduğu gibi uyandığnmda poaşın cezasının anlaşma(!)masasında ana paranın 1/4 üne indiğini öğreniyorum..Gözlerim kararıyor...Dürüstlükten namustan müslümanlıktan söz edenler ara sıra iki bira içeriz diye bizi yargılayanlar ülkemin 1 milyar dolardan fazla alacağını bağışlıyorlar.....Basın gücü mü yaklaşan seçim yatırımı mı her neyse...Vardır bi açıklaması...

Aç öğretmenimin 20 ytl lik deterjan fişine geçit vermeyen namuslu insan nutukları çeken maliye müdürleri..Gülüyorum bıyık altından...

Bir bakanın gülüşü bir de helal ekmek peşinde çöp karıştıran hurdacının gülüşü şimşekler altında çakıyor beynimde...
Sokağa fırlayıp arabasının bi tarafından tutmak geliyor içimden..
Artık kızmıyorum hurdacılara ..Diledikleri zaman uykumu bölebilirler
ali osman KoRkMaZ haziran sabahı..........